Jak zachowywać się na lekcji Języka Polskiego
    Wiele osób na Języku Polskim rozmawia, zajmuje się czymś innym, niż tym co powinna lub też „wyłącza się” z lekcji. Jest to bardzo niesprzyjające nam i innym. Gdy źle się zachowujemy przeszkadzamy swoim kolegom i koleżankom, którzy nie mogą się odpowiednio skupić, a nawet pani, której ciężko jest zebrać myśli i zmęczona po ciągłym uciszaniu uczniów. Uważam, iż na Języku Polskim powinniśmy zachowywać się tak, jak chcielibyśmy by zachowywali się nasi uczniowie, bo przecież być może ktoś z nas zostanie kiedyś nauczycielem.
    Pierwszym argumentem jest oczywiście nasze własne dobro. Gdy rozmawiamy, nie mamy możliwości uczestniczenia w lekcji i zapamiętywania informacji. Nawet jeśli mamy podzielną uwagę, jednocześnie słuchając nauczyciela i kolegi, nie wyniesiemy wiele z lekcji. A Język Polski to bardzo ważny przedmiot, który pojawi się na egzaminie gimnazjalnym, dlatego oprócz tego, że nie hałasujemy, nie powinniśmy też wyłączać się z lekcji, myśląc o „niebieskich migdałach”, czy też zajmując się jakąś czynnością absorbującą naszą uwagę, jak chociażby rysowanie.
    Następnym argumentem przemawiającym za słusznością tezy jest dyskomfort innych uczniów. Podczas, gdy rozmawiamy, śmiejemy się, dobrze się bawimy nasi koledzy i koleżanki z klasy próbują słuchać nauczyciela, czy też rozwiązać zadanie, a to wymaga skupienia, niektórzy potrzebują do niego bezwzględniej ciszy. Można też dodać, że nasze gadulstwo, irytuje pedagoga, któremu ciężko jest mówić w hałasie. Poprzez ciągłe uciszanie osób, które źle się zachowują traci czas i siły potrzebne do prowadzenia lekcji. Poza tym może uznać, że jego lekcja jest nudna i nieciekawa.
    Kolejnym argumentem są konsekwencje wynikające z naszego zachowania. Punkty karne, które obniżą nam ocenę z zachowania, stopień za aktywność na lekcji, którym, gdy nie uważamy jest niedostateczny – zmniejszy naszą średnią z jakże trudnego i wymagającego nauki Języka Polskiego. Często też poloniści zadają uczniom dodatkowe prace pisemne do domu, które wbrew pozorom są według mnie najlepszą karą dla ucznia, gdyż może on poprawić swój styl pisania.
    Uważam, że osoba która przeczyta moje rozważania, nie będzie utrudniać pracy naszej polonistce. Trzeba pamiętać przecież, że  Język Polski jako, mówiąc szczerze, jeden z niewielu przedmiotów przyda nam się w życiu codziennym, cytując popularne hasło „Poprawna polszczyzna kluczem do sukcesu w życiu prywatnym i zawodowym”.